Myśl o opisaniu rosyjskiego Dalekiego Wschodu wygnała autora z ciszy moskiewskiej Biblioteki im. Lenina na najdalsze krańce Ziemi.Żmudne przedzieranie się przez raporty i dane, które początkowo miało stać się doktoratem z geografii, zmieniło się w nostalgiczną podróż.Podróż, której towarzyszyła metafora jesieni, która jest hymnem na cześć smutku, ale nie rozpaczy. Owocem tej wyprawy stała się fascynująca książka spod znaku geografii narracyjnej, bardzo szczególnego rodzaju pisarstwa, w którym uczone odkrycia splatają się z opowieściami o rozmaitych, czasem najdziwniejszych, perypetiach. Skryť popis