Musimy – to jest program filozoficzny – pomyśleć czas inaczej. Po pierwsze musi się w nim pojawić prawdziwa przeszłość i przyszłość. To znaczy taka przeszłość, do której nie można się cofnąć, i taka przyszłość, której osiągnięcie oznacza zmianę nieodwracalną. Po drugie: czas trzeba pomyśleć jako głęboką formę bytu, jego wewnętrzną strukturę, która wyznacza i organizuje jego widzialne kształty i postacie. Mówiąc inaczej: czas trzeba pojąć nie jako dodatek, lecz jako istotę rzeczywistości.\nPróbę takiego pomyślenia czasu znajdujemy w pierwszej wersji Światowieków Schellinga, której stosowny fragment, uzupełniony przez współczesne komentarze, znajdzie czytelnik w tym tomie naszego kwartalnika. Tekst Schellinga powstał w roku 1811. Został opublikowany ponad sto pięćdziesiąt lat później. To opóźnienie nie zmienia jednak w niczym jego rewolucyjnego charakteru. Przeciwnie: wszystko to, co się w międzyczasie w filozofii – a skądinąd także w naukach przyrodniczych – wydarzyło, pozwala nam zrozumieć jego powagę i znaczenie. Schelling był pierwszym, który wyciągnął radykalne wnioski z Kantowskiej krytyki pojęcia czasu: jeśli czas jest tylko formą naszych przedstawień, możemy podjąć próbę konstrukcji innego jego pojęcia, bliższego naszemu doświadczeniu.\nW numerze:

PREZENTACJE\nFriedrich Wilhelm Joseph von Schelling, Światowieki. Ułamek z roku 1811\nTeresa Pedro, Czas według Światowieków F.W.J. Schellinga\nChristophe Bouton, Czas i wolność\nMarkus Gabriel, Filozofia czasu w Światowiekach Schellinga

ESEJE\nCatherine Malabou, Przyszłość Hegla. Plastyczność, czasowość, dialektyka. Wstęp\nCyprian Gawlik, Dlaczego Hegel nie mówi o przyszłości?\nKonrad Wyszkowski, Tajemniczy władca nicości i tożsamości. O znaczeniu pojęcia woli dla państwa, prawa etc.\nKarol Toeplitz, Søren Aabye Kierkegaard, Bojaźń i drżenie – nowy przekład. Epilog\nSøren Kierkegaard, Bojaźń i drżenie. Epilog\nKrzysztof Rutkowski, Misterium. Prze -powieść o końcu czasów według Giorgia Agambena\nMichał Otorowski, Dzień XXXVII: Wahania Naturalisty

ARCHIWUM FILOZOFII POLSKIEJ\nPaweł Rzewuski, Filozofia demiurgizmu\nWłodzimierz Rostowit, Demiurgizm i słowianizm. Wstęp

ANTYKWARIAT\nJean-Jacques Mayoux, Portret heretyka: D.H. Lawrence

RECENZJE I POLEMIKI\nMarek Blaszke, Miłość i medycyna\nIvan Dimitrijević, Wieczny uczeń\nAleksander Nalaskowski, Ośmieszanie pedagogiki\nMieszko Wandowicz, O atopiczności i harmonii w cieniu maszyn albo o suplemencie poszukującym łagodności\nDominika Oramus, Angielski gentleman w Nowym Wspaniałym Świecie. W.H. Auden o pożytku z czytania Starożytnych\nJan Tokarski, Andrzej Walicki i Leszek Kołakowski – korespondencja\nBronisław Świderski, Odpowiedź na list dyrektora Dariusza Stoli z 18 czerwca 2018