Józef Bialoskórski, powstaniec śląski, który – zwerbowany podstępem – trafił do Legii Cudzoziemskiej, jest autorem kilku tomów wspomnień, a Krwawe piaski są jednym z nich. Autor opisuje w nich poruszający epizod swej żołnierskiej służby, a mianowicie tłumienie powstania Rifenów, grupy plemion berberskich żyjących w Maroku, które miało miejsce w latach 1921-1927. Legioniści – nieludzko wyczerpani długimi marszami przez pustynię, dręczeni brakiem wody i nieustannymi atakami buntowników, mszczą się w bestialski sposób na pojmanych jeńcach i tubylcach, mordując ich bez skrupułów. Białoskórski pisze o tym w sposób chłodny i rzeczowy. Jest przecież żołnierzem Legii, a w niej rozkaz – choćby najbardziej okrutny i bezsensowny – jest rozkazem, a z dowódcami – choćby byli to sadyści i szaleńcy – nikt nie ma prawa dyskutować.