Książka jest poświęcona pracowni artysty, jednej z fascynujących przestrzeni kultury drugiej połowy XIX i początku XX wieku, która łączyła w sobie zjawiska z zakresu sztuki i życia artystycznego. Analizowane są w niej liczne atelier polskich malarzy i rzeźbiarzy oraz sposoby przedstawiania przestrzeni tworzenia w polskiej sztuce. Poza najbardziej znanymi twórcami jak Józef Brandt, Jan Matejko czy Jacek Malczewski, pojawiają się ci mniej oczywiści i zapomniani. Czerpiąc z obszarów malarstwa, fotografii, publicystyki i literatury pięknej, autorka pokazuje złożoność funkcji i znaczeń pracowni, zarówno wobec samych twórców, jak i publiczności artystycznej. Skryť popis