Założyciel dynastii Jagiellonów, jak wszystkie wielkie postacie historyczne, jest różnie oceniany przez potomnych. Jedni widzą w nim jednego z największych władców w historii Polski, inni człowieka, który nie tylko zmarnował grunwaldzką wiktorię, ale swymi szczodrze rozdawanymi przywilejami i łaskami, przyzwyczaił szlachtę do korupcji i położył podwaliny pod późniejszą złotą wolność szlachecką, która po kilku wiekach była bezpośrednią przyczyną słabości Polski i jej późniejszego upadku. Historycy często też zarzucają Jagielle brak kultury politycznej i stawianie interesów Litwy ponad interesy Korony, bowiem Władysław, pomimo że był królem polskim nigdy nie przestał być Litwinem. Niniejsza publikacja opisuje Jagiełłę nie tyle jako polityka i męża stanu, ale zajmuje się nim bardziej jako człowiekiem i mężem czterech żon. W książce przedstawione zostały sylwetki kolejnych towarzyszek życia monarchy: Jadwigi Andegaweńskiej, świętej kościoła katolickiego, wyniesionej na ołtarze przez papieża Polaka, Anny Cyllejskiej, rodzonej wnuczki Kazimierza Wielkiego, Elżbiety Granowskiej, największej miłości jego życia oraz Zofii (Sonki) Holszańskiej, matce jego synów. Skryť popis