Autor monografii Obrzędy i zwyczaje Wielkiego Tygodnia i okresu paschalnego w prawie Kościoła łacińskiego pragnie ukazać szerokie spektrum wpływów liturgii tego czasu na życie duchowe wiernych. Refleksji teologicznej towarzyszy głęboka analiza prawno-kanoniczna z uwzględnieniem bogatych zwyczajów pobożności ludowej. Zamiarem autora jest ukazanie tej obrzędowości nie tylko w aspekcie prawnym, ale również w wymiarze historycznym. Podstawowymi źródłami monografi są dokumenty Kościoła łacińskiego, księgi liturgiczne i agendy, a także dane empiryczne zebrane podczas badań ankietowych przeprowadzonych wśród wiernych diecezji drohiczyńskiej.
Ze Wstępu