Przedmiotem książki jest twórczość i postawa artystyczna rzeźbiarza i rysownika Stanisława Szukalskiego (1893-1987), które kształtowały się podczas pobytu artysty w Stanach Zjednoczonych w latach 1913-1923. Autorka opisuje koncepcję sztuki i przypisaną w niej rolę artysty w społeczeństwie, artykułowaną przez Szukalskiego w początkowym okresie twórczości w trakcie jego pobytu w Chicago. Charakteryzuje znaczenie tej koncepcji dla konsolidujących się modernistycznych środowisk i wypracowanych wśród nich założeń twórczych oraz ukazuje jej ewolucję w kierunku formuły sztuki narodowej w latach 20. i 30. XX wieku. Jedną z wysuwanych tez jest konstatacja, że artysta był postacią na wskroś nowoczesną, uosabiającą dążenia i światopogląd charakteryzujące postawę modernistyczną. Książka po raz pierwszy odtwarza i dokumentuje ten istotny w twórczości Szukalskiego okres, na podstawie nieznanych dotąd w literaturze przedmiotu materiałów oraz dzieł rzeźbiarskich, rysunkowych i poetyckich artysty. Skryť popis