Moje babskie tajemnice... to drugi tomik poetycki autorstwa Iwony Bernatowicz, a zarazem kontynuacja rozpoczętej i niedokończonej rozmowy z czytelnikiem. Teksty tego tomiku są jeszcze bardziej wyraziste, dosadne w fabule. Jakby autorka chciała powtórzyć: ja jestem, kocham i żyję, chcę kochać i być kochana.
Czym może być ten tomik dla przyszłego czytelnika najpiękniej wyraża opinia Kasi Pietrzyk, która przeczytała go jeszcze przed drukiem.
Moje babskie tajemnice jest dla mnie bardzo wyjątkowy i szczególnie bliski. To takie odkrywanie siebie każdego dnia na nowo w odniesieniu do różnych okoliczności i zdarzeń, pełen emocji, uczuć i refleksji. Nie ma tam jakiegoś wyrafinowanego patosu czy złudnego splendoru. Jest natomiast niepowtarzalność i taka piękna prawda, która pozwala zrozumieć potrzeby serca.
Każdy wiersz potrafi wydobyć ze mnie jakąś cząstkę siebie. O której istnieniu czasami wręcz nie miałam pojęcia, dlatego też nie chcę żadnego z nich wyróżniać, ponieważ tak naprawdę dopiero całość tworzy obraz. To takie piękne dzieło o miłości, wzruszeniach i tkliwości serca.
Gdybym miała w jednym zdaniu opisać, czym dla mnie jest ten tomik wierszy, odpowiedziałabym: Jest to taka podróż do serca, gdzie krajobrazem są emocje i uczucia fascynującej codzienności, którą mogę odkrywać na nowo i dostrzec jej nietuzinkowy urok i piękno, po prostu nastroić się do urzekającej jej melodii. Zapraszam do lektury.
Skryť popis